Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γιενς Γιάκομπ Μπερζέλιους

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιονς Γιάκομπ Μπερτσέλιους
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jöns Jacob Berzelius (Σουηδικά)
Γέννηση20  Αυγούστου 1779
Väfversunda
Θάνατος7  Αυγούστου 1848
Adolf Fredriks parish
Τόπος ταφήςSolna cemetery (59°21′11″ s. š., 18°1′31″ v. d.)
Χώρα πολιτογράφησηςΣουηδία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΣουηδικά
Γαλλικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Ουψάλα
Katedralskolan
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταχημικός
μη μυθοπλαστικός συγγραφέας
διδάσκων πανεπιστημίου
ιατρός
φαρμακοποιός
ΕργοδότηςΙνστιτούτο Καρολίνσκα
Πανεπιστήμιο της Ουψάλα
Αξιοσημείωτο έργοUndersökning af några i trakten kring Fahlun funna fossilier, och af deras lagerställen
Οικογένεια
ΣύζυγοςElisabeth Berzelius (1835–1848)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαseat 5 of the Swedish Academy (1837–1848)
ΒραβεύσειςΜετάλλιο Κόπλυ (1836)
Τάγμα της Αξίας για τις Τέχνες και Επιστήμες
επίτιμος εταίρος της Βασιλικής Εταιρείας του Εδιμβούργου
μέλος στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών
αλλοδαπό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου (29  Απριλίου 1813)
Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Α΄ Τάξη
Ιππότης της Βασιλικής Τάξης του Πολικού Αστέρα (28  Ιανουαρίου 1815)
Commander of the Order of Vasa (28  Ιανουαρίου 1821)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Ο Γιενς Γιάκομπ Μπερζέλιους

Ο Γιενς Γιάκομπ Μπερζέλιους (Jöns Jakob Berzelius, 20 Αυγούστου 17797 Αυγούστου 1848) ήταν Σουηδός χημικός. Εργάστηκε πάνω στη σύγχρονη τεχνική της χημικής σημειογραφίας και μαζί με τον Τζον Ντάλτον, τον Αντουάν Λωράν Λαβουαζιέ και τον Ρόμπερτ Μπόιλ. θεωρείται πατέρας της σύγχρονης χημείας[1].

Αρχικά σπούδασε ιατρική, αργότερα όμως ασχολήθηκε με τη χημεία. Το 1803 δημοσίευσε μαζί με τον Χίτορφ τα Γαλβανικά πειράματα, όπου εξηγούσε τον τρόπο που διασπώνται τα οξέα και οι βάσεις κατά την ηλεκτρόλυση, στον θετικό και αρνητικό πόλο. Επίσης μελέτησε την ατομική θεωρία και θεμελίωσε το δυαδικό σύστημα παράστασης των χημικών ενώσεων. Με βάση τη θέση του ότι όλες οι χημικές ενώσεις αποτελούνται από δύο ομάδες ατόμων με αντίθετα σθένη, προσπάθησε να προσδιορίσει τους χημικούς τύπους των σύνθετων σωμάτων και τα ατομικά βάρη των στοιχείων.

Ήταν ο πρώτος που εισήγαγε τον συμβολισμό με λατινικά γράμματα των διάφορων στοιχείων. Στο συμβολισμό μάλιστα αυτόν έδωσε και ποσοτική έννοια. Έτσι, σε κάθε χημικό σύμβολο αντιστοιχεί μια ορισμένη ποσότητα του κάθε στοιχείου, που σήμερα την αποκαλούμε ατομικό βάρος του στοιχείου. Ο Μπερζέλιους, για να μελετήσει τα ατομικά βάρη, πήρε ως βάση του περιοδικού συστήματος το οξυγόνο. Δεν κατόρθωσε να ολοκληρώσει την εργασία του, την οποία τελειοποίησε το 1858 ο Κανιτσάρο. Επίσης, ο Μπερζέλιους ανεκάλυψε και μελέτησε τα στοιχεία δημήτριο (1803), λίθιο, σελήνιο (1817), πυρίτιο (1824), ταντάλιο (1825), θόριο (1828), ζιρκόνιο (1829), βανάδιο (1830). Επιπλέον ασχολήθηκε με τα φαινόμενα της αλλοτροπίας, της ισομέρειας, της μεταμέρειας και του πολυμερισμού που συμβαίνουν στα οργανικά οξέα, ανακάλυψε τις πρωτεΐνες και προσέφερε μεγάλες υπηρεσίες στην ορυκτολογία, θεμελιώνοντας τη συστηματική ορυκτολογία.

  • Μελέτη των αναλογιών με τις οποίες βρίσκονται ενωμένα τα στοιχεία στον ανόργανο κόσμο
  • Μελέτη της θεωρίας των χημικών αναλογιών.
  • Περί χημείας
  • Χρονικά για τις Φυσικές Επιστήμες (περιοδικό, η έκδοσή του συνεχίστηκε από μεταγενέστερους χημικούς με τίτλο Χημικά Χρονικά).


  1. Jöns Jacob Berzelius Encyclopædia Britannica

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]